Modele rozliczeń reklamy internetowej - CPM, CPC, PPC, CPA

W Internecie powierzchnię na reklamę można nabyć na różne sposoby.

Rozliczenie reklamy dzieli się na trzy zasadnicze modele:

1. sprzedaż ze względu na liczbę odsłon (na konkretny okres czasu z określoną liczbą odsłon)

2. sprzedaż zależna od rozliczeń za ustalone czynności klienta (należność za każde kliknięcie w reklamę bądź podjęcie danego działania na portalu, przykładowo udostępnienie danych osobowych)

3. model złożony z dwóch wyżej wymienionych (sprzedaż liczby odsłon i działań).

• CPM/CPT (Cost Per Mille, Cost Per Thousand) – „Per mile” oznacza „za tysiąc”, gdzie tysiąc ma symbolizować dużą liczbę wyświetleń bądź reklam, z kolei. „M” pochodzi od łacińskiego określenia na liczbę „tysiąc”. Zleceniodawca promocji płaci za umieszczenie reklamy ustalonej grupie odbiorców. 
  
  W tym modelu nie wlicza się wyświetleń wynikających z przeładowania bądź wewnętrznych działań internauty. Jest najbardziej popularny i jasno precyzuje koszty jakie ponosi reklamodawca. Jedną emisję reklamy rozumie się jako jednorazowe przedstawienie reklamy użytkownikowi.

• CPV (Cost Per Visitor) - reklamodawca płaci za przeniesienie docelowej grupy na swoją stronę internetową.

• CPV (Cost Per View) – reklamodawca płaci za jedno obejrzenie reklamy lub strony internetowej, z reguły dotyczy to reklam pop-ups, pop-unders i  interstitial. 

• CPC/PPC (Cost Per Click/Pey Per Click) – Reklamodawca płaci za każde kliknięcie na hasło wykonane przez użytkownika, który z kolei jest przekierowywany na stronę internetową. Ta metoda umożliwia uściślenie kryteriów wyszukiwania, a także otrzymanie danych sprzedażowych.
  
  Reklamodawca płaci dodatkowo za wyróżnienie w słowach kluczowych, co zwiększa ruch na portalu internetowym, CPC tym różni się od CPV, że każde kliknięcie jest płatne bez względu na to, czy internauta trafi faktycznie na stronę reklamodawcy. Koszty zależą od rodzaju reklamy i jej wyglądu, bo im projekt reklamy jest bogatszy graficznie tym bardziej zachęca konsumenta do kliknięcia.
  
  W modelu CPC można wykupić konkretną ilość kliknięć bądź uiścić opłatę za każde kliknięcie w określonym przedziale czasowym.

• CPA (Cost Per Action/Cost Per Acqusition) – Jest to powszechna w marketingu partnerskim strategia, która bazuje na efektach. Reklamodawca płaci za liczbę aktywnych użytkowników, którzy podjęli się następujących czynności: zakup, rejestracja, wypełnienie ankiety i zapoznanie się z tekstem.
  
  CPA ma swoje wady i zalety: wadliwa w nim jest metoda pobierania opłat, ale za to najlepsza w nim jest metoda płacenia za reklamy banerowe. 
  
  Sposób płacenia za reklamy w CPA jest taki sam  jak w CPL (Cost Per Lead), który bazuje na uzupełnianiu formularza przez klienta, rejestracji w newsletterze, bądź innych czynnościach ukierunkowanych na sprzedaż. Podobny jest również model CPO (Cost Per Order), którego podstawę stanowią zrealizowane zlecenia.
  
  Trzecim zbliżonym do CPA modelem jest CPE (Cost Per Engagement) z tą różnicą, iż wyświetlane reklamy są bezpłatne, reklamodawcy ponoszą koszty w przypadku, gdy internauta podejmuje różnego rodzaju interakcje z reklamą.

• CPC (Cost Per Convertion) dotyczy kosztów związanych ze zdobyciem klienta, które oblicza się dzieląc całkowity koszt kampanii reklamowej na liczbę konwersji (leadu, sprzedaży, zakupu).

Osiągnięcie sukcesu z kampanii reklamowej w sieci zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju opisanych powyżej metod zakupu reklamy.